Książka "Tajemnica Konia Z Zachodnich Wzgórz"

spoko

brdzo miło się czyta Smile

i zaczyna się akcja rozwijac Smile

pisz dalej Very Happy

bo wciąga

P.S ja tez poproszę książkę z autografem Very Happy

Tak, hm... To jest delikatnie skomplikowane, ale zostanie wyjaśnione Wink

Może nie w następnym rozdziale, ale będzie. Powiem tyle, że bohaterka sama zacznie się wszystkiego domyślac...

hehe

wszystko się na pewno wyjaśni Smile

faaajne... ja teżpiszę książkę ale jest bez sensu

ja gtez kiedys pisałam Razz

ale była tak bezsensowna ze ją skasowałam Razz

Opublikujcie je, a pocierpimy wspolnie Wink

Nat. , kiedy kolejna część, hę...?

Może dzisiaj... Ale po południu Wink

O 10;45 w polsacie leci film o koniu pt. Czarny koń czy jakoś tak. Oglądam go Very Happy

off top

też oglądałam Smile

fajny był.. trochę smutny i trochę szybko czas leciał Wink

Ale dobrze się kończy Very Happy

A ten tytułowy czarny koń był piękny Very Happy

No to macie ten rozdział Wink

Daresta otworzyła oczy. Polana była spowita mgłą. Klacz szybko poderwała się na baczność i zaczęła rozglądać się za matką. W końcu znalazła ją przy innych koniach. Prowadziły cichą rozmowę, ale na widok Daresty zamilkły.
-Kochanie, idź do reszty źebaków i śpij. Jest środek nocy.
-Dobrze mamo, ale nic nie widzę.
-Chodź za mną.
Matka zaprowadziła ją do skraju polany i zostawiła tam. Daresta rozejrzała się i zauważyła Sandra i jego kumpli śpiących. Położyła się w bezpiecznej odlegości od nich i wsłuchiwała się w ciszę. Nagle usłyszała ciche rozmowy. Sandro i spółka nie spali, tylko gadali. "Trudno. Jutro to nie ja będę miała wory pod oczami.", pomyślała Daresta i zamknęła oczy.

-Hej królewno, wstawaj!- Daresta usłyszała czyiś głos. Powoli i niechętnie otworzyła oczy i rozejrzała się. Nad nią stał Sandro. Poderwała się i cofnęła na bezpieczną odległość od źrebaka.
-Nie panikuj mała! Kazali mi powiedzieć wszystkim, że jest zbranie na środku polany- wytłumaczył jej Sandro, a ciszej dodał- Ale tchórz!- Iposzedła dalej. Daresta powoli wypuściła powietrze i pobiegła do jeziorka żeby się odświeżyć. Potem dołączyła do stada i stanęła koło matki. Niewiele rozumiała z debaty, ale wywnioskowała, że trwa kłótnia. Trzy klacze sprzeczały się z innymi, ale po ich stronie po niedługim czasie stanęła większość koni. Daresta zauważyła, że po stronie matki została jeszcze jedna klacz ze źrebakiem, jedna klacz bez i jeden ogier. Źrebaka nie było widać, bo stał za matką. "Ha, ale mnie też nie widzi! I jesteśmy kwita!", pomyślała i kontynuowała obserwowanie kłótni. Po krótkim czasie konie się rozeszły, a Daresta podążyła za swoją matką i innymi końmi do lasu.
-Mamo...- powiedziała klaczka wyplątując się z krzaków.
-Tak?
-Gdzie idziemy?
-Daleko tąd.
-Aha.
Konie kontynuowały swój marsz, aż nie wyszły z lasu. Wtedy puściły się galopem. Daresta dzielnie za nimi nadążała. Po kilkugodzinnym galopie zatrzymali się nad jeziorem.
-Tutaj przenocujemy!- usłyszała tubalny głos ogiera. Znalazła sobie wygodne miejsce i położyła by nabrać sił. W dość dużej odległości od nich widniały szczyty gór. Nad wierzchołkami drzew zachodziło słońce. Daresta złożyła łeb na trawie i zamknęła oczy.
-Mogę się przysiąść?- Daresta poderwała głowę na dźwięk znajomego głosu. Koło niej stał Sandro nerwowo grzebiąc kopytem w ziemi.
-To wolny kraj- odpowiedziała oschle. Sandro skulił ogon i położył się niedaleko Daresty. Ona udawał, że go nie widzi. Chwilę leżeli w ciszy. W końcu pierwszy odezwał się ogierek.
-Przepraszam.
-Za co?- spytała szczerze zdziwiona klaczka. Wszystkiego się po nim spodziewała, ale nie tego.
-Za moje wcześniejsze zachowanie. Błem dla cieie niemiły...
-Naprawdę? Aleś ty spostrzegawczy!- odpowiedziała wstając i otrzepując się. Odgalopowała od Sandra i zatrzymała się na brzegu jeziora. Sandro dalej leżał tam, gzie go Daresta zostawiła. Patrzył na nią, ale w końcu odwrócił się do niej tyłem i położył się spać. Daresta patrzyła chwilę na niego i w końcu poszła w jego ślady.

Rano obudziła ją matka. Szybko wstała i podążyła za stadem. Całe przedpołudnie i pół popołudnia byli w trasie. Na wieczór stanęli u podóży gór. Daresta podeszła bliżej i zadarła łeb do góry. Szczyty gór tonęły w chmurach. Koło niej stanął Sandro. Klacz zerknęła na niego i dalej podziwiała góry. Satdo ruszyło. Długo kluczyli w górskich alejkach. W końcu stanęli w górskiej dolinie. Pod nimi błszczało i skrzyło się wspaniałe jezioro. "Wszędzie gdzie nie pójdziemy są jeziora." Wszystkie konie zeszły powoli w dolinę.
-Scigasz się?- Daresta popatrzyła na Sandra.
-Dobra. Ale nie licz na wygraną!- powiedziała figlarnie i źrebaki ustawiły się w jednej linii.
-Do jeziora i spowrotem.
-Okej!
-Start!
Puściły ię cwałe. Po chwili zwrócły i biegły łeb w łeb. Niestety, na ich drodze pojawiła się rodzinka jeży. Źrebaki potknęły się o zbite, jeżowe kule i jak jeden mąż wpadły do jeziora. Po sekundzie ich złote łebki wynurzyły się z wody.
-Nie lubię jeży, a ty?- spytała Daresta.
-Wiesz... Ja też nie.
Źrebaki wybuchnęły śmiechem. Wygramoliły się z wody i w zacisznym miejscu ułożyły się do snu.
Koniec Wink

hm.. fajne, ale przyznam że się nieco zdezorientowałam... Smile

brzmi jak 'inna bajka' (co za trafne określenie Wink

)
Koniec?... rozdziału, mam nadzieję Wink

Miałaś kilka literówek Wink

To ja ci pomogę. W bibliotece straciła przytomnośc, a kiedy ocknęla się, odkryła że jest koniem. Teraz opisuję co się z nią dzieje jako z koniem, a to był tylko koniec rozdziału. Literówki były dlatego, że pisałam na laptopie mamy, a tam nie zwasze trafiam w klawisze Wink

Strasznie zakręcone Smile

ale piszesz dobrze. Tylko tak troche poględze... unikaj kolokwializmów...

Eeee... czego?

o co to jest ??? te jakies kolokwializmy?? nie zebym miala egzamin ten w 3 klasie gim za jakis mieisiac... hehe a szmyda jest w 2 klasie gim Razz

a ja powiem ze za szybko przechodzisz z jednogo wydarzenia do drugiego. i wtedy sie zdaje pokrecone. wiecej opisow. wszyskiego. przyrody, przezyc wew(ulubiona rzecz szmydy Wink

) wszystkiegi, wiecej uczuc i a nie tylko fakty.

totak sie przyczepilam ale i tak bardzo mi sie podobaja niektore zwroty, wyrazenia, jadna jest calosc. duzo ksiazek czytasz??bo widac ze tak Smile

i bardzo mi sie podoba ogolnie cala ksiazka, ale wprowadz tam taka tajemniczosc... bo wszysko jest tam tak oczywiste a przeciez tresc zupelnie inna.

Wink

pozdrawiam Smile